Paullina Simons - Tatiana i Aleksander

Paullina Simons

Tatiana i Aleksander 
(The Bridge To Holy Cross )

tł. Katarzyna Malita

Świat książki 
I wydanie polskie 2004
Liczba stron: 544

Wyzwania:

Przeczytam tyle, ile mam lat w danym roku - 2/25 l. - 2015 Ocena: 7/10

Tatiana i Aleksander to druga część trylogii Jeździec miedziany. Tatianie udało się uciec z oszalałego wojną Leningradu. Jednak nie poszło tak jak zakładał pierwotny plan. W Nowym Jorku rozpoczyna nowe życie jako samotna matka, pielęgniarka i wdowa. Jednakże targają nią silne przeczucia, że jej mąż żyje i potrzebuje pomocy, jej pomocy. W tym samym czasie Aleksander unika egzekucji, ale jego los w cale nie zdaje się lepszy. Trafia do batalionu karnego, gdzie zostaje dowódcą znajdujących się tam żołnierzy. Wraz z oddziałem usiłuje wypełnić rozkazy, a także przetrwać, uciekając przed stalinowskimi rządami i niechybną śmiercią. 

Autorka książki nie tylko skupia się na dalszych losach bohaterów, ale jest pełna odniesień do pierwszej części, a także retrospekcji dotyczących głównie życia Aleksandra. Zostaje opisany dokładny przebieg, jak on Amerykanin, stał się Aleksandrem Biełowem, dobrze prosperującym, zdobywającym kolejne awanse oficerem Armii Czerwonej. Jego życie było naznaczone śmiercią od chwili, gdy stał się obywatelem ZSRR.

Paullina Simons na przemian opisuje, życie Tatiany i Aleksandra. Tania nie potrafi zaakceptować tego co się wydarzyło. Nie potrafi zapomnieć, przeć naprzód. Jedyna iskierką w jej życiu jest syn. Znając jej uparcie i zawzięcie z pierwszego tomu, Tania uczy się języka, pracuje i stara się dowiedzieć na własna rękę dowiedzieć co stało się z jej mężem. Poznaje także wielu życzliwych ludzi, którzy starają się jej pomóc zaaklimatyzować w nowym miejscu i świecie.

Tymczasem Aleksander ma nadzieję, że jego plan się udał i Tania oraz jego dziecko są bezpieczni w jego dawnym kraju. On sam staje w ciągłym obliczu śmierci próbując dostać się przez Polskę do Niemiec. Nagle następuje mały zwrot akcji. Aleksander trafia na kogoś, kogo nie spodziewał się spotkać. 

Czy uda się im znowu być razem ? Czy Tatiana znajdzie sposób, aby odnaleźć ukochanego męża? Czy będą potrafili poukładać sobie razem życie na nowo? Czy w ogóle do tego dojdzie?

Jak tak teraz myślę i przypominam sobie przygodę z drugim tomem, to mam malutki mętlik w głowie. Głownie za sprawa tego, że w książce znajduje się wiele elementów. Życie Tatiany w Ameryce, losy walczącego o przetrwanie Aleksandra po drugiej stronie oceanu, liczne retrospekcje, nowe postacie, ich historie to wszystko przeplata się miedzy sobą tworząc nieco chaotyczny obraz. W moim odczuciu przypomnienia z pierwszej części, w dodatku pisane kursywą, o tym jak nasza para się poznała, jak spędzała ze sobą czas były zbędne, monotonne i troszkę zaśmiecające drugą część. Być może był to celowy zabieg autorki, taki "zapychacz". Akcja nabierała tempa, szczególnie wtedy kiedy dotyczyła Aleksandra. W odróżnieniu od Tatiany nie miał sielanki. Ciągle coś się działo, ciągle w biegu. Przy opisie Tatiany następowało uspokojenie akcji, być może nawet marazm. Dla jednych może to być pewnego rodzaju urozmaicenie, dla mnie jednak zabieg ten był małym przekleństwem, gdyż po prostu ciągłe "skakanie" wybijało mnie z rytmu. Częściej miałam chęć odłożyć książkę na półkę niż czytać dalej.

Pierwsza część miała swój specyficzny klimat, w drugim tomie mi go zabrakło. Pierwsza nie pozwala się oderwać od stronic, druga bywała męcząca. Mimo wszystko jest to dobre uzupełnienie pierwszego tomu. Książka ukazuje więcej przemyśleń bohaterów, ale też ma to swój urok. Dlatego też polecam by jednak sięgnąć po kolejną część, mimo, iż oceniam ją na punkt mniej niż poprzednią.